"زِپُر کردن، نکو کردن”. این ضرب المثلی است که بسیار بدان استناد می شود و کلمات چون شهد بر جان
می نشیند. سعدی، علیه الرحمه، نیز این پر و فراوانی را در حوزه سفر تعریف کرده است تا مصر ع اول غزلش به ضرب المثلی جدید تبدیل شود که ))بسیار سفر باید تا پخته شود خامی(( مصر ع بعدی هم کامل کننده همین نگاه است که می گوید: ))صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی((. باید زیاد کار کرد و زیاد سفر کرد هم در زمین برای دیدن عاقبت امت و درس گرفتن از آن و هم همتراز زمین در آفاق و انفس باید به سیر و سیاحت پرداخت و ثمرات نیک کرداری ها را دید و به تکرار سرمشق ها پرداخت چه مرحوم حاج اسماعیل دولابی، ظریفانه می گوید” با تکرار کردن کارهای خوب، عادت حاصل می شود. بعد عادت به عبادت منجر می شود. عبادت هم معرفت ایجاد می کند. بعد ملکات فاضله در فرد به وجود می آید و نهایتا به ولایت منجر می شود .” پس به تکرار برخیزیم کارهای نیک را و در حوزه اجتماع ترویج دهیم نیک کرداری ها را چه به عادت تبدیل می شود و ملکه رفتاری و ملکه نفسی و چون چنین شد می توان به توسعه کار خوب امید بست.
کار خوب هم مصداق عبادت است و در کنار عبادات بین خلق و خالق، می تواند انسان را به مقام عظمای
عبودیت برساند چه بدون اعمال خیر، اذکار خیر و عبادت و دعا، راهی که باید نمی گشاید و چشم بستن بر این ظرفیت ها و تنها به کار خیر بسنده کردن هم باز آنگونه که انتظار داریم ما را به مقصد نمی رساند. این دوبال باید با هم در حرکت باشد تا فرصت پرواز فراهم شود. در کندن از زمین و غلبه بر جاذبه آن است که ملکات فاضله در انسان رخ می نماید و دل را به دلدار می رساند. ولایت هم تنها برای افرادی چنین حاصل می شود و الا تاریخ ما را بر سر درس تمثیل کسانی می نشاند که یا به سخن ، ولایتمداری کردند و در عمل از پای افتادند و یا اصا ولایت را نشناختند که بخواهند رفتار خود را با او تنظیم کنند و کار خیرشان هم مثل افتادن قطره ای باران در دل زمینی خشک، بی حاصل ماند حال آنکه مؤمن اهل حاصل دادن است. اهل میوه دادن است، اهل شهد نشاندن در کام دیگران است، هم او را در ساحت آرامش بخشی چنان می بینیم که به تدبیر چنان که مرحوم دولابی می گوید؛ دفع با می کند و همه طوفان ها و زلزله ها را به قرار می آورد.ایمان هم یکبارهایجاد نمی شود بلکه حاصل جد و جهد ها و نورانیت یافتن هاست. نکویی ایمان هم از پُر کردنِ اعمال و گفتار به قاعده دین گفته حاصل می شود. بسیار سفری هم که سعدی می گوید به اسفار اربعه عشق می انجامد که فاصله ملک و ملکوت را به صفر می رساند پس پُر باید کرد پیمانه عمل را و به جاده باید زد که برای رسیدن به مقصد جز این راهی نیست…
ب / شماره 4088 / یکشنبه 8 دی 1398 / صفحه3
http://birjandemrooz.com/?p=13050
رساند ,راهی ,ولایت ,زمین منبع
درباره این سایت