مادر شهید، مادر ملت

یک‌دفعه قد می‌کشیدند، نور می‌یافتند، بزرگ می‌شدند. چنان نورانی و رشید و بزرگ که ملتی را ملجأ و چراغ و سایه و از همه مهم‌تر، مادر می‌شدند؛ مادر برای همه. درست همان زمانی که عنوان «مادر شهید» می‌یافتند، به شأنی چنین بار می‌یافتند و شناسه معرفت می‌شدند. این شکوه، از اعجاز شهادت است که بسان رشحه‌ای از «کن‌فی» باید خواند. انگار خداوند به مادران شهدا، به یک‌باره شرح صدری دریایی، می‌دهد و سلسله‌جبال صبر را در وجودشان به قرار می‌آورد و عظمتی چنان می‌بخشدشان که مادر منبع